Het werd een andere reis. De grenzen waren open en dus trok Cor in augustus toch naar Oekraïne omdat hij erg graag wilde weten hoe het met iedereen ging. Dit keer geen presentaties op scholen maar alle tijd voor bezoeken. En dat is gelukt, hij heeft iedereen kunnen bezoeken die hij graag wilde zien. Er waren wat ingewikkelde problemen die om een oplossing vroegen. En hij heeft de boekjes kunnen meenemen met het verhaal van M. Aptekarev uit Akko, Israël. Hij heeft goede connecties met een drukkerij daar. Ook is hij bij iemand geweest die haar verhaal heeft verteld van de tijd dat ze in Petsjora was. Hoewel er van dat ‘kamp’ in Oekraïne maar weinigen overlevenden zijn, komen wij er steeds tegen. Al eerder stelde Cor een boekje samen met verhalen van overlevenden en het was ook goed om naar deze vrouw te luisteren. Hij is dat verhaal nu aan het uitwerken.
Hij heeft weinig van Corona gemerkt. Soms was het bezoek op afstand en met mondkapje, meestal niet. Maar iedereen vond het erg fijn dat hij kwam.
